Μιλώ λες και όλα συνέβησαν χθες … Δίχως όμως να το καταλάβω βρέθηκα πάλι να προχωρώ…
Ο μοναχικός οδοιπόρος του Μπέκετ, ανεβαίνει στη σκηνή του θεάτρου Αυλαία στη Θεσσαλονίκη, πιάνει το νήμα της αφήγησης και αρχίζει να μιλά για τις περιπλανήσεις του, τους φόβους του, και συνεχίζει να φτιάχνει ιστορίες με τη δύναμη του μυαλού και της φαντασίας του.
Μία από τις ωραιότερες ιστορίες του Μπέκετ πάνω στην επιμονή του ανθρώπου να υπάρξει και να ζήσει παρά τις αποτυχίες, τις ματαιώσεις και τη φθορά, Το Ηρεμιστικό, σε μετάφραση Εριφύλης Μαρωνίτη και σύλληψη/σκηνοθεσία Άσπας Τομπούλη, έρχεται στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο 2023.
“θα προσπαθήσω να διηγηθώ στον εαυτό μου μία ιστορία μήπως και τον ηρεμήσω… θα διηγηθώ την ιστορία μου σαν να ήταν μύθος ή κάποιο παλιό παραμύθι…
Το Ηρεμιστικό του Σάμιουελ Μπέκετ, ο μεγάλος συγγραφέας το έγραψε το 1946.
Μεταφέρθηκε για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή το Δεκέμβριο του 2019, σε Σύλληψη-Σκηνοθεσία της Άσπας Τομπούλη και σε παραγωγή της θεατρικής εταιρείας Όψεις στο θέατρο Φούρνος.
Στο Ηρεμιστικό ο Μπέκετ δημιουργεί ένα αινιγματικό και συναρπαστικό τοπίο. Ένας μοναχικός άνθρωπος καταφέρνει να βγει από το κατάλυμα του και να φθάσει μέχρι την είσοδο της πόλης. Και εκεί, αρχίζει η περιπλάνηση του μέσα στη νύχτα.
Από τις πρώτες σειρές του Ηρεμιστικού, ο αφηγητής μας εξηγεί ότι: “θα προσπαθήσω να διηγηθώ στον εαυτό μου μία ιστορία μήπως και τον ηρεμήσω” και ότι “…θα διηγηθώ την ιστορία μου σαν να ήταν μύθος ή ένα παλιό παραμύθι….”.
Μιλάει ακατάπαυστα στην προσπάθεια του να επινοήσει μία ιστορία, να φτιάξει την ιστορία εκείνη που θα τον ηρεμήσει.
Ο αφηγητής-επινοητής της ιστορίας του Ηρεμιστικού είναι και ήρωας της ιστορίας που φτιάχνει. Ανατρέχει στις αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας και στο παρελθόν του, κάνει σκέψεις και μιλά για γεγονότα που δεν είμαστε σίγουροι αν είναι πραγματικά ή επινοήσεις του.
Η νύχτα, οι δρόμοι της έρημης πόλης που παραμένει ανώνυμη, τα φωτισμένα παράθυρα των σπιτιών, οι παράδοξες συναντήσεις, οι φόβοι, κυρίως, η ανάγκη του για την ζεστασιά της ανθρώπινης επαφής, κυριαρχούν σε αυτή την βαθιά ανθρώπινη ιστορία.
Και όλη η εμπειρία της περιπλάνησης του, οι συναντήσεις, οι προσδοκίες του, πρέπει να τελειώνουν πάντα “…απαλά, … όπως σβήνουν στη σκάλα τα βήματα εκείνου που αγαπήσαμε, εκείνης που δεν μπόρεσε να αγαπήσει, και δεν θα ξανάρθει πια, το λένε τα βήματά της πως δεν μπόρεσε να αγαπήσει και δεν θα ξανάρθει πια.”
Το βλέμμα του αφηγητή με άγρυπνη παρατηρητικότητα και ειρωνικό χιούμορ, καταγράφει τις διαδρομές της μνήμης, του μυαλού και της συνείδησης του μέσα από τον μαγικό και στοχαστικό λόγο του Μπέκετ, όπου το χειροπιαστό, το καθημερινό και το γελοίο συναντιέται με το ονειρικό, το γκροτέσκο και το ποιητικό.
Μία από τις ωραιότερες ιστορίες του μεγάλου Σάμιουελ Μπέκετ πάνω στην επιμονή του ανθρώπου να υπάρξει και να ζήσει παρά τις αποτυχίες, τις ματαιώσεις και την φθορά είναι συγχρόνως και μία σπουδή πάνω στην τέχνη της αφήγησης.
Η παράσταση πήρε επάλληλες παρατάσεις, απέσπασε ενθουσιώδεις κριτικές, είχε μεγάλη προσέλευση κοινού και κατέβηκε υποχρεωτικά λόγω του πρώτου lockdown της πανδημίας.
Με το τέλος του lockdown, η παράσταση του Ηρεμιστικού επαναλήφθηκε τον Φεβρουάριο του 2022, όπου και πάλι έτυχε θερμής υποδοχής από το κοινό και την κριτική, πήρε δύο παρατάσεις και καταχωρήθηκε ως μία από τις καλύτερες παραστάσεις των τελευταίων ετών στην Αθήνα.
Συντελεστές:
- Μετάφραση: Εριφύλη Μαρωνίτη (εκδόσεις Πατάκη)
- Σύλληψη–Σκηνοθεσία / Κινησιολογικός Σχεδιασμός: Άσπα Τομπούλη
- Σκηνικά – κοστούμια: Μαρία Καραθάνου
- Visuals / Μουσικές Συνθέσεις: Διονύσης Σιδηροκαστρίτης
- Σχεδιασμός Φωτισμών: Σταυρούλα Κουτσοθανάση
- Βοηθός σκηνοθέτη: Νατάσα Πετροπούλου
- Βοηθός στην παραγωγή: Κωνσταντίνος Ρόδης
- Βοηθός Σκηνογράφου: Μαργαρίτα Τζανέτου
- Επικοινωνία: Δέσποινα Ερρίκου
- Κατασκευαστής Σκηνικού: Γιάννης Νίτσος
- Φωτογραφίες: Χρήστος Συμεωνίδης, Μάρω Γερμανού
- Trailer παράστασης: Διονύσης Σιδηροκαστρίτης
Ηθοποιοί:
- Δέσποινα Σαραφείδου, Σπύρος Βάρελης
- Παραγωγή: Όψεις, Εταιρεία Θεάτρου
