Η Κάζα Μπιάνκα, το στολίδι της Θεσσαλονίκης, είναι μια από τις ομορφότερες επαύλεις της πόλης. Η μοναδική της αρχιτεκτονική που ακολουθεί την αρχιτεκτονική τάση του εκλεκτικισμού και η ερωτική ιστορία που συνδέεται με την έπαυλη, ανάμεσα στην κόρη του ιδιοκτήτη Αλίνα και του Έλληνα στρατιωτικού Σπύρου Αλιμπέρτη, έκαναν την Κάζα Μπιάνκα σύμβολο του αληθινού έρωτα που έσπασε τις συμβατικότητες της κοινωνίας των αρχών του 20ου αιώνα. Περισσότερα εδώ (link Έρωτας και ηλιοβασίλεμα , ρομαντικές ιστορίες πόλης)
Η Κάζα Μπιάνκα χτίστηκε το 1912 από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Πιέρο Αριγκόνι για λογαριασμό του πάμπλουτου ιταλο-εβραίου Ντίνο Φερνάντεζ-Ντιάζ, ως δώρο στην Ελβετίδα σύζυγό του Μπλάνς, στη λεγόμενη συνοικία των Εξοχών, την περιοχή όπου οι εύπορες οικογένειες της πόλης έχτιζαν τις επαύλεις τους. Το 1941 η Κάζα Μπιάνκα επιτάχθηκε και ο όροφος του κτιρίου χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία του Ιταλού προξένου και αργότερα στους Γερμανούς. Σήμερα στην Κάζα Μπιάνκα στεγάζεται η Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης.
